Ben hep sana gelirim beni anlasın diye tenin
Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim
Tenini avuçlarım zaten severim
Gelmesen de sevmesen de beni

Tutsan ellerimden geçmişi unutamam ki
Öpsem gözlerinden yaşları kurutamam ki
Damağım çöle dönmüş, sesim çamura
Oyuncağını geri ver içimdeki çocuğa

Hiç kimse bilmez, hiç kimse sevmez
Şimdi sen de yoksun yanımda
Hiç kimse duymaz, hiç kimse sormaz
Şimdi sen de yoksun yanımda

Yüzüm gözüm toz toprak yağmurların yıkamaz
Kalbim kabuk bağlar içim artık acımaz
Kanserli kentlerin çığlığından
Son trenle ayrıldığımdan

Hiç kimse bilmez, hiç kimse sevmez
Şimdi sen de yoksun yanımda
Hiç kimse duymaz, hiç kimse sormaz
Şimdi sen de yoksun yanımda

Şimdi sen de yoksun yanımda
Şimdi sen de yoksun yanımda
Şimdi sen de yoksun yanımda