Po czterech miesiącach siedzenia w domu i żmudnej rehabilitacji w końcu dałem się namówić na mały, nocny wypad w gronie przyjaciół. Przez tak długi okres siedzenia w czterech ścianach można odzwyczaić się od cywilizacji i kompletnie zdziczeć. Wracałem powoli do formy i moi bracia uznali, że dalsze siedzenie w domu w moim przypadku jest już niewskazane, a wręcz szkodliwe. Ahh, te emocje, czułem się tak jakbym miał 15 lat i pierwszy raz miał wyjść z przyjaciółmi na dyskotekę gdzie trzeba udawać dorosłego aby nikt nie spytał się ciebie o dowód. To była noc