"Nerdesin" deme bana
Yürüyorum bomboş sokaklara
Ne umut var inan ne hatıra
Yalnızlık sarar dudaklarımı

"Nerdesin" deme bana
Yürüyorum bomboş sokaklara
Ne umut var inan ne hatıra
Yalnızlık sarar dudaklarımı

Bi' sabah uyandığında uzaklarımız olur
Eğme yüzünü ve lütfen dudaklarını koru
Bazen hissedersin tenini dokunmadan hiç
Oksijeni yemişim bana kokun gerekir

Bir gün hiçbi' şey yokmuş gibi gel omzuma yaslan
Hayat o an akıp gitsin, yapmayalım hesaplar
Velev ki korkarsan uzak durma yaklaş
Gözlerini kapat dudaklarıma saklan

Onlar ne düşünüyor bilmiyorum da huzursuz değilim
Senle ben, biz lüzumsuz değiliz
Kıyılarıma değmeyen der "Taş kalpli o"
Sensiz bu kalp bir ülke ama başkenti yok

"Nerdesin" deme bana
Yürüyorum bomboş sokaklara
Ne umut var inan ne hatıra
Yalnızlık sarar dudaklarımı

"Nerdesin" deme bana
Yürüyorum bomboş sokaklara
Ne umut var inan ne hatıra
Yalnızlık sarar dudaklarımı

Biz hiçtik ama heptik, sen gülerken bebektin
"Gitme" diyemedim de kalmalıydın belki
Nefesin ol benim karanlığıma yol verip
Gitmem gerekirse gitmem, lütfen kov beni

Belki bugün doğum günüm, boğazım boğum benim
Tutsak değiliz ama kurdum o hapisleri
Kanat çırpmalıyım, ütopyama çıkmalıyım
Haklı olmak değil mutlu olmak isterim

Belki bugün sondu, belki bir daha yokum
Bebeğim rujunu sür dudaklarıma oku
Belki de yalnızlık daha şıktır
Ben sana değil bize âşıktım

"Nerdesin" deme bana
Yürüyorum bomboş sokaklara
Ne umut var inan ne hatıra
Yalnızlık sarar dudaklarımı

"Nerdesin" deme bana
Yürüyorum bomboş sokaklara
Ne umut var inan ne hatıra
Yalnızlık sarar dudaklarımı