Köpekleri salın vakitimse koyduğumda
Köleleri yakın yakın yakın yakın yakın
Çarmağa gerilen hayallerim göremedi yazı
Benim ateşimden önce havan sönebilir hasım

Elimde mızrakla altımda kısrakla
Geliyorum Retiarius gibi ısrarla
Iskalamadan kalbi gömülmiyecek sırlar var
Şafağa beş kala kulaklarına fısıldarlar

Dökülecek kanın kolezyuma
Öyle titriyecenki dayanmıycak kafes buna
Ellerim kılıç gibi ve gözlerim alev şuan
Işin bittiğinde kanlı parmaklarım kalem tutar

Dayan dayan dayan dayan güneş uzak değil
Korkuturdu savaş çığlıkları bu hapis
Yarın unutacaksın ama bunu şuan değil
Yer altının karanlığına ışık tutan biz

Hayatımızın her bi günü dövüşmekle geçiyosa
Yaşadığımız dünya hala barbar aslında
Eğer bugün ayaktaysan yarını arama
Insanlar gladyatör bak istanbul arena

Aklımda hayatta kalmak alnımda kızgın güneş
Arkamda onlarca leş kılıcımın tekniğinin
Kurbanları baki düşmanlarımın çığlıkları
Insanlara ait size ait yani

Zindanım kadar karanlık bak aklımın içi
Arenada can verirsem hak ettiğim için
Rakibim nefes nefese taaruzları gelir
Ellerim her zaman kanlı kabuslarım gibi

Yarınlarım belirsiz muhtemelen nefessiz
Bak aslanlar kafessiz bugün kalkanım hevessiz
Kahramanlar ölümsüz ama insanlar ölümlü
Esirlerin her zaman için elleri düğümlü

Zincirlerden kurtulur bileklerim hayatım için
Kaldırırım kalkanımı özgürlük için
Baş parmak yukarıysa onurum için (kötü)
Bugün hayatta kalsamda yarınım niçin?

Hayatımızın her bi günü dövüşmekle geçiyosa
Yaşadığımız dünya hala barbar aslında
Eğer bugün ayaktaysan yarını arama
Insanlar gladyatör bak istanbul arena