Karanlık sardı semtin sokaklarını
Çatılar ve şehir ışıklarını
Tuz basar ay bu gece benim yarama
Bir saat bile kalamam
Bir daha seni aramam

Kalbim sanki bi plastik poşet uçuyor
Şansım yok hep pusu hiç bir suçum yok
Kumpaslar var bu gece benim kafama
Hiç saatleri sayamam
İtaaat edip yaşamam

Gece mavi şehir bej
Evde party elde tape
Her fedai hisseder
Mütevazi endişe
Engebeli en tepe
Çeker seni en dibe
İsyanım çok evimde
Halil Sezai gibiyim

Kimi adi kimi fake
Bir iki cahil bir iki keş
Hepsi badi hepsi bey
Hepsi artist hepsi fame

Cepte money ev depo
Bir zebani elde co
İsyanım çok evimde
Halil Sezai gibiyim

Ben inanırım ama başka kimseye söylemem
Var isyanım odalar dolusu başka istemem
Bir sabahın sonuyum bugün gündüzü bekleyen
Nefes kızıl ben silah
Gece mavi ben siyah

Neden eder insan isyan?
Onca yalan ürettin
Tonla doğru gücendi

Duyduklarım hezeyan
Borca sabır tükettim
Dosta zaman tükendi

Günler mi yıllar mı beni sınayan
Düşündükçe gücendim
Tükettikçe tükettin

Şimdi tükenmez de tükendi
Güvensizdin güvendim
Yok öyle yağma

Uzunca düşündüm yine de çıkamadım
Düşüncelerimin ittiği çıkmaz sokaklardan
Kurtarın beni bir hadi el uzatın ordan
Yetişebilirim uzanan eline burdan
Uzunca söyledim kısaca anla

Anlatmak istediklerim var yüzüme bakarak dinle
Söylediklerini yazdım bir kenara daireler içinde
Anla ki gözlerim yağmura doydu doğacak güneşler peşinde
Sanki bebeği beşiğindeyken babası uçurum eşiğinde

Aynen öyle, Kayboldum metropolde
Bir anda savrulan arabamın izleri duruyor şarampolde
Boğuldu gözümün bebeği tuzlu gölde
Şimdilik iyiyim sonrası ne olur bugünüm yarınım bir yanım karambolde

Oynuyoruz aynı filmde
Kim kötü kim iyi rolde
Hayalet yönetmenle
İçinde sen ve benle
Oyna hadi akıyor sahne
Zorunlu drama, trajikomik
Burada benim gibilerin işi ne?
Son verdim kalbimin gereksiz işine

Yaşarım hayatı gelişine
Aldırmam kaderin çekilişine
Neden mi? bilirsin aldırmaz o benim iç çekişime
Kendimle çekişmelerime ve yumuyor gözünü
Fikrimle zihnimin yakamı çekiştirmelerine
Bu gemimi batırır okyanus derinine

Uzunca düşündüm yine de çıkamadım
Düşüncelerimin ittiği çıkmaz sokaklardan
Kurtarın beni bir hadi el uzatın ordan
Yetişebilirim uzanan eline burdan
Uzunca söyledim kısaca anla

Neden eder İnsan İsyan?
Onca yalan ürettin
Tonla doğru gücendi

Duyduklarım hezeyan
Borca sabır tükettim
Dosta zaman tükendi

Günler mi yıllar mı beni sınayan
Düşündükçe gücendim
Tükettikçe tükettin

Şimdi tükenmez de tükendi
Güvensizdin güvendim
Yok öyle yağma